Η αυξημένη τριχοφυΐα ή υπερτρίχωση αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα που απασχολούν τόσο τη σύγχρονη γυναίκα και το σύγχρονο άνδρα, όσο και τους εφήβους.
Με τον όρο υπερτρίχωση εννοούμε την αύξηση του πάχους, της πυκνότητας ή/και του μήκους των τριχών πέρα από ένα όριο που θεωρείται φυσιολογικό και είναι συνήθως ο μέσος όρος του πληθυσμού. Η κατάσταση αυτή μπορεί να αφορά ενήλικες και παιδιά, γυναίκες και άνδρες, σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος. Αντίθετα ο όρος δασυτριχισμός αναφέρεται στην κατάσταση όπου αναπτύσσονται κανονικές τρίχες στο γυναικείο δέρμα σε θέσεις όπου θα έπρεπε να υπάρχει μόνο χνούδι.
Ποιες είναι οι αιτίες
Συνήθη αίτια της υπερτριχωσης είναι η λήψη διαφόρων φαρμάκων όπως η κορτιζόνη, το αντιεπιληπτικό φαινυτοίνη ή το ανοσοτροποποιητικό κυκλοσπορίνη. Ακόμα, παθολογικές καταστάσεις όπως ο υποθυρεοειδισμός, η νευρογενής ανορεξία, η όψιμη δερματική πορφυρία (συνήθως από υπερκατανάλωση αλκοόλ) κ.α. Από την άλλη ο δασυτριχισμός είναι η περίπτωση όπου βγαίνουν τρίχες σε θέσεις που δεν έπρεπε να υπάρχουν, όπως το πρόσωπο, ο λαιμός, οι βραχίονες, η κοιλιά, το στήθος, η πλάτη και οι γλουτοί. Οι αντίστοιχες περιοχές τριχοφυίας στους άνδρες θεωρούνται φυσιολογικές και με την έναρξη της εφηβείας εμφανίζονται και οι τρίχες.
Είναι αλήθεια ότι η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο για την αυξημένη τριχοφυία. Πριν αποδώσουμε την κατάσταση αυτή στα γονίδια οφείλουμε να ψάξουμε λεπτομερώς την γυναίκα για παθολογικά αίτια δασυτριχισμού. Μερικά από αυτά είναι:
- λήψη φαρμάκων, όπως κορτικοστεροειδή, αναβολικά στεροειδή, προγεσταγόνα με ενδογενή ανδρογόνο δράση κτλ.
- παθήσεις ενδοκρινών αδένων όπως νεοπλάσματα των ωοθηκών, των επινεφριδίων και της υπόφυσης, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, υποθυρεοειδισμός κ.α
- παθήσεις όπου υπάρχει αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη όπως ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, η παχυσαρκία κ.α
TIP: Καλό είναι να λαμβάνεται ένα καλό ιστορικό για την έναρξη και τη διάρκεια του προβλήματος, την έμμηνο ρύση και τις διακυμάνσεις της, τη λήψη φαρμάκων, το κληρονομικό ιστορικό.
Επίσης, πρέπει να εξετάζεται λεπτομερώς η ασθενής τόσο για την κατανομή της αυξημένης τριχοφυίας όσο και για άλλες εκδηλώσεις ορμονικών ή άλλων διαταραχών (π.χ. αυξημένη σμηγματόρροια, ακμή και αλωπεκία σε υπερανδρογοναιμία, παχυσαρκία κτλ). Η εξέταση πρέπει να συμπληρωθεί με εξετάσεις αίματος γενικές και ορμονολογικές και πιθανό υπέρηχο ωοθηκών και παραπομπή σε ενδοκρινολόγο αν βρεθούν παθολογικές τιμές.
Ποια είναι η θεραπεία της υπερτρίχωσης
Η θεραπεία της αυξημένης τριχοφυίας μπορεί να είναι φαρμακευτική με λήψη σκευασμάτων από το στόμα όπως αντιανδρογόνα, αντισυλληπτικά και ρυθμιστικά της έκκρισης ορμονών όπως κορτικοστεροειδή και αντιδιαβητικά δισκία). Σε κάθε περίπτωση απαιτείται λεπτομερής γνώση της αιτίας της υπερτρίχωσης και της δράσης και των παρενεργειών των φαρμάκων. Αν δεν υπάρχει ορμονικό υπόβαθρο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο τις διάφορες μεθόδους αποτρίχωσης. Τελευταία διαδίδεται όλο και περισσότερο η χρήση των lasers αλλά δεν έχουν εγκαταλειφθεί και οι κλασσικές πρακτικές με το κερί, το ξύρισμα, τις αποτριχωτικές κρέμες κ.α.
Η αποτρίχωση με Laser
Στις μέρες μας υπάρχουν αρκετοί τύποι μηχανημάτων Laser για την αντιμετώπιση της ανεπιθύμητης τριχοφυΐας με πιο αποδοτικό- κατά γενική ομολογία- το Laser Αλεξανδρίτη που εκπέμπει μονοχρωματικό φως σε μήκος κύματος 755nm. Το Laser είναι ακίνδυνη δέσμη φωτός που μετατρέπεται σε θερμική ενέργεια και απορροφάται από τη μελανίνη του θύλακα της τρίχας, με αποτέλεσμα την καταστροφή των αναγεννητικών κυττάρων που παράγουν τριχοφυΐα. Εχει αποτέλεσμα σε όλα τα είδη τριχών, αλλά η ανταπόκριση και ο αριθμός των συνεδριών εξαρτώνται από διαφόρους παράγοντες. Οι μαύρες τρίχες ανταποκρίνονται καλύτερα από τις ανοιχτόχρωμες.
Η θεραπεία με Laser είναι πρακτικά ανώδυνη. Μπορεί να παρατηρηθεί κάποιος ερεθισμός του δέρματος, που ενδέχεται να διαρκέσει από μία ώρα μέχρι λίγα εικοσιτετράωρα. Επίσης σπάνια παρατηρείται κάποιος υποχρωματισμός ή υπέρχρωση του δέρματος, για το λόγο αυτό συνιστάται η αποφυγή της έκθεσης στον ήλιο μετά τη θεραπεία. Μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα σημεία του σώματος και του προσώπου κάθε 40-60 ημέρες. Ο αριθμός των συνεδριών εξαρτάται από την περιοχή, την ποιότητα της τρίχας, το χρώμα του δέρματος και τυχόν ορμονικά προβλήματα. Όλες οι τρίχες που αδρανοποιούνται κατά τη διάρκεια των θεραπειών, αδρανοποιούνται σταδιακά. Σε ορισμένα σημεία του σώματος η αποτρίχωση είναι μόνιμη έπειτα από σειρά συνεδριών.
Είναι αποτελεσματική η θεραπεία με Laser
Τα αποτελέσματα εξαρτώνται από τον τύπο του δέρματος, την ηλικία του ατόμου και τη γενική του φυσική κατάσταση. Συνήθως, η αποτελεσματικότητα των θεραπειών κυμαίνεται σε ποσοστό 90%-95%. Μάλιστα, έχει διαπιστωθεί ότι τα αποτελέσματα είναι καλύτερα:
- Σε άτομα που συνδυάζουν ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και σκούρα τριχοφυΐα.
- Σε περιοχές λιγότερο ορμονοεξαρτώμενες, π.χ. πόδια, μπικίνι, μασχάλες, χέρια.
- Σε περιοχές όπου προηγουμένως δεν έχει χρησιμοποιηθεί άλλη μέθοδος.
- Όταν χρησιμοποιούνται υψηλά επίπεδα ενέργειας.
Σε ποιες περιπτώσεις αντενδείκνυται το Laser
Αντενδείκνυται όταν υπάρχει πρόσφατη λήψη ορισμένων φαρμάκων (π.χ. ισοτρετινοΐνη το τελευταίο εξάμηνο, διάφορα φωτοευαισθητοποιά φάρμακα), κακοήθεις βλάβες του δέρματος, νευρολογικά προβλήματα (π.χ. επιληψία ).
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται σε άτομα με ευαισθησία στο κρύο ή δέρμα με τατουάζ, με σπίλους στην περιοχή αποτρίχωσης, με ιστορικό σακχαρώδη διαβήτη, με δερματίτιδες. Ακόμα, σε άτομα με ιστορικό επαναλαμβανόμενων επεισοδίων έρπητα τύπου I και II λαμβάνονται συγκεκριμένες προφυλάξεις πριν από τη θεραπεία.
Παράλληλα, η αποτρίχωση με Laser δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε άτομα με ιστορικό ψωρίασης, λεύκης, ερυθηματώδους λύκου, σκληροδερμίας, σαρκοείδωσης, φωτοδερματίτιδας, ανοσοκαταστολής ή σε άτομα υπό χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία.
Επιτρέπεται η αποτρίχωση με Laser κατά τη διάρκεια της κύησης
Δεν υπάρχουν στοιχεία από την παγκόσμια βιβλιογραφία που να αποδεικνύουν ότι η αποτρίχωση με LASER είναι επικίνδυνη κατά τη διάρκεια της κύησης και πολλές γυναίκες συνεχίζουν το συνηθισμένο τους πρόγραμμα αποτρίχωσης. Καλό είναι ωστόσο να αποφευχθεί κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης για προληπτικούς λόγους. Απαραίτητη σε κάθε περίπτωση κρίνεται η συναίνεση του γυναικολόγου.
Πηγές: